۱۳۸۸ شهریور ۱۴, شنبه

هفت سفر به حیاط خلوت وارونه


عکس: سجاد صفری/خبرگزاری مهر

هوگو چاوز، رئیس جمهور همیشگی به ظاهر مردمی ونزوئلا در ادامه تور  گردشی خود به کشورهای پرحاشیه نظیر سوریه، لیبی در راه ترکمنستان به ایران نیز سفر کرد تا یکبار دیگر ثابت کند که ارادت ویژه یی به ایده های رئیس دولت اصولگرای ایران و روسای دولت های نه چندان مردمی دارد.
چاوز  در این تور سیاسی دیباچه  سفر  خود  را  بر  بازدید  از کشور لیبی  بنیان نهاد  که به تازگی  بحرانی  بر دنیا تحمیل کرد  و آن  استقبال  از المقرحی بودکه بیست سال  پیش  در عملیاتی تروریستی  جان  تمامی مسافران  هواپیمای  پان آمریکن را بر فراز  لاکربی اسکاتلند گرفت.  چاوز  البته  در ادامه سفرش  همچنان  این  روند  را تکمیل  کرد و به  سوریه ی بشار اسد دیگر  همپیمان  ژنرال قذافی سر  زد  که هنوز به خاطر سیاست های جاه طلبانه  فرزند  اسد  از انزوای  دیپلماتیک  خارج  نشده است.  در این میان  گریز  چاوز  که همواره  تلاش کرده  در پاسخ  به  شعارهای  آمریکا ستیزانه  ی  رئیس دولت اصولگرای ایران  به  گفتن  "ویوا" بسنده کند  و  به هیچ دعوت  تیم دیپلماسی ایران  نه نگوید  به ایران  نیز  سفری  هرچند کوتاه  کند  تا پیش  از  رفتن  به  سرزمین ترکمباشی  شادباشی  هم  به  همتای  ایرانی  اش  گفته  باشد  و  دست پر به  ونزوئلا بر گردد.
اما چرا هوگو چاوز  آنگونه  که  زمزمه می شود  دوست  ایران و به ویژه  رئیس دولت اصولگراست  و در دولت نهم  قرار بود  کشورش حیاط خلوت  جمهوری اسلامی  باشد  در  میان هم پیمانان  و هم کیشان  این دیکتاتور  از محبوبیت  برخوردار  نیست و بیش از اینکه در اندیشه گسترش روابط با کشورهای آمریکای لاتین و جنوبی باشد در تلاش برای فراخی روابطش با کشورهای خاورمیانه و کیلومترها دور از روش و راه این کانون بحران آمریکای لاتین است؟
شاید پاسخ  این باشد که  چاوز  که هرگاه  در این هفت بار سفر  به  ایران  مورد استقبال و  در آغوش  کسی  فشرده می شود که  افکارش بیش از آنکه سوسیالیستی  باشد  نزدیک  به  مخالفان  این  رئیس جمهور همیشگی  ونزوئلا  است.
مردم  ونزوئلا  هرگاه  این  سرخ پوش  سرخ گرا  که  به ایران سفر می کند  و  تقریبا  تعداد سفرهایش  به تعداد انگشتان دست  نزدیک  می شود  بدون معطلی ترتیب  راهپیمایی  گسترده یی در اعتراض به سیاست های ناعادلانه  این  شاگرد مکتب  کاسترو می دهند  و  ندای عدالت طلبی سر می دهند آنگونه که  رئیس دوت نهم و دهم  ندای  آنرا  در  ایران  شعار خود قرار داده است!
نکته اینکه  بیش  از  آنکه  ونزوئلا  به حیاط خلوت  دیپلماسی جمهوری اسلامی  تبدیل بشود  به نظر می رسد  ایران به حیاط خلوت  این  سوسیالیست  افراطی  نزدیک شده است.  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر