مهدی یزدانی خرم، نویسنده و روزنامه نگار هنگام خرید در نشر چشمه برده و چهارشنبه شب به دستور دادستانی تهران انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران پلمب می شود.
حکایت جبر روزگار و روز خبرنگار داستانی است نگفتنی.
هفته یی که سپری شد همه دوستان روزنامه نگار در تکاپوی فراهم کردن ویژه نامه ها و ضمیمه هایی بودند تا رسانه شان برای روز شنبه که روز خبرنگار است دست خالی نباشند و بتوانند آرا دوستانشان را در پیوند با این روز به خوانندگان ارایه کنند.
از باب اینکه در اینباره نیز دوستان همکار تلاش شان ستودنی است و مورد توجه شکی نیست اما در روزهایی قرار داریم که کرامت انسان ها به واسطه ی دستانی که به زور و زر آلوده است به زیر کشیده شده است.
چگونه می توان در روزی که به تکریم خبرنگار اختصاص یافته و در رسای خون ریخته خبرنگار سخن گفت و به جشن نشست درحالیکه صدها خبرنگار، عکاس خبری و روزنامه نویس به جرمی که هنوز اثبات نشده است؟
کار زیبا را همکاران کارتونیست کردند که در آستانه ی دوسالانه ی کاریکاتور تهران با صدور بیانیه یی شرکت در این رویداد فرهنگی و هنری را که ممکن است در درازای سال بیصبرانه انتظارش را بکشند تا خود و آثارشان را عرضه کنند تحریم کرده و این کار را در راستای کرامت انسان هایی قرار دهند که در بندند.
به هر روی اخلاق حرفه یی در این دوره حکم می کند برای یکبار هم که شده دست از خودسانسوری برداریم و این روز را با حضور نیافتن در آیین های فرمایشی و نمایشی روز خبرنگار به یاد روزنامه نگارانی بنشینیم که بی گناه زندانی اند.
